|
ушлаган одам унинг ҳақиқий асо эканини билиб олади. Агар уни мутахассисга текширтирса, ундан фақат асога оид элементларнигина топади. Асонинг жонли илон бўлиши унинг хаёлидагина рўй беради. Шунинг учун сеҳргарлар ўзларининг асоларини ташлаганларида унинг асо эканини билишган. Лекин улар одамларнинг кўзларини сеҳрлашган ва асо уларнинг кўзига илон бўлиб кўринган. Мусо а.с. ўз асосини ташлаганида бу асо ҳатто ўша сеҳргарларнинг кўзларига ҳам ҳақиқий илон бўлиб кўринган ва уларнинг асоларини ютиб юборган. Шундан улар бу ишнинг сеҳр эмаслигини англашган. Чунки сеҳр нарсаларнинг моҳиятини ўзгартира олмайди. Бу сеҳрдан бошқа иш эканини, у худди Мусо а.с. айтаганидек, оламлар Парвардигори томонидан бўлган ҳақиқат эканини англашиб, имон келтирганлар ва уларнинг имонлари ажойиб имон бўлган.
6- Аллоҳ Таолонинг
وَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّيَاطِينُ
(шайтонлар (жинлар) айтган нарсаларга эргашадилар).
وَلَـكِنَّ الشَّيْاطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ
(Балки одамларга сеҳр ўргатадиган шайтонлар кофир эдилар) оятларидаги бу гаплар сеҳр куфр гапни тиловат қилиш билан амалга ошишини билдиради. Яъни, сеҳр қилиш учун куфр калималарини айтиш керак бўлади. Шундан келиб чиқадиган бўлсак, санъат йўли билан ёки бошқа усталиклар билан нарсани ўз моҳиятидан бошқача қилиб кўрсатишлар сеҳрга кирмайди. Шунчаки, одамларни ховлиқтириш учун ҳар хил сўзларни ишлатиш ҳам куфр калималарини ишлатиш ҳисобланмайди. Бундай ишлар мазкур маънодаги сеҳр эмас.
7- Айтиб ўтганимиздек, сеҳргарнинг жазоси муртаднинг жазоси билан бир хилдир. У юқорида айтиб ўтилган маънога кўра, кофирдир. Саҳобалар сеҳргарга ўлим жазосини тайинлашган. Мўминлар онаси Ҳафса р.а. ўзининг сеҳр қилганини эътироф этган бир сеҳргар аёлни ўлдиришга буюрган.
Энди Усмон р.а.нинг Ҳафса р.а.нинг бу ишини инкор қилганига келсак, бу инкор бевосита ўша ишнинг ўзига нисбатан бўлмаган. Мусулмонлар халифасининг изнисиз, рухсатисиз иш қилинганини инкор қилган, холос. Бундай иш яъни, сеҳргарни ўлдириш Умар р.а.нинг даврида ҳам содир бўлган. Бу ҳукм саҳобалар ижмоидир. Чунки бу иш халқ олдида содир этилган. Лекин ҳеч ким уни инкор қилмаган. Аҳмад Аҳнаф ибн Ҳафснинг амакиси Жазъ ибн Муовия йўлидан ривоят қилишича, у шундай деган: «Бизга Умар р.а. вафот этишидан бир йил олдин у кишининг бир мактуби келди. Унда, ҳар
159-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204